Er zijn van die dagen dat je geen blogbericht klaar hebt staan om te publiceren en je het om die reden niet red om je aan je blogschema te houden.
Je twijfelt waarschijnlijk nog even of je snel een blogbericht gaat schrijven of dat je het een keer laat zitten. Je baalt ervan omdat je jezelf de druk oplegt om iets te moeten plaatsen.
Ik had dit de afgelopen twee weken, maar wat maakt het eigenlijk uit als je een keer niets plaatst?
Moet je jezelf druk opleggen om blogberichten te plaatsen volgens schema of kun je het een keertje overslaan?
Wat is het effect van een keer niets plaatsen
Veranderde er de afgelopen twee weken iets in mijn leven omdat ik niets geplaatst had? Nee. Kreeg ik mails van lezers die boos waren omdat ik niets geplaatst had? Nee.
Mijn weken verliepen gewoon normaal zonder vreemde gebeurtenissen. Er was niets aan de hand. Het enige verschil is dat de piek van de bezoekers lager was op de dagen waar ik normaal iets publiceerde. Dit komt natuurlijk ook omdat ik geen mailing naar mijn lijst of tweets heb verstuurd.
Het missen van een blogbericht maakt dus eigenlijk niet uit, binnen een aantal dagen (of zelfs minuten) is iedereen het alweer vergeten en gaat iedereen verder mijn zijn of haar leven.
Maar het is toch goed om met regelmaat iets te plaatsen?
Het “traditionele” advies dat je vaak hoort (en ik zelf ook geef) is dat het zeker verstandig is om met regelmaat een nieuw blogbericht te publiceren.
Het is handig voor je trouwe lezers om te weten dat er op bepaalde dagen een nieuw blogbericht kan verschijnen. Je kunt zelfs artikelen vooruit schrijven zodat je niet in de problemen komt. Mijn reserve blogberichten waren helaas net op.
Hoewel ik het zeker belangrijk vind om met regelmaat iets te plaatsen, ben ik van mening dat dit geen excuus moet zijn om altijd maar iets te publiceren om het publiceren. Je moet wel iets te melden hebben en kwaliteit gaat natuurlijk altijd boven kwantiteit.
Vandaar dat ik het even twee weken heb laten rusten en op het idee kwam om hier een blogbericht over te schrijven. Ieder nadeel heeft zijn voordeel.
Je hebt mijn permissie om te relaxen
Kom je een keer in de problemen en wil je op het laatste moment helemaal in paniek een blogbericht uit je hersenen stampen, dan heb je mijn permissie (niet dat je die nodig hebt) om hiermee te stoppen en een dagje rust te pakken.
Je lezers zullen misschien heel even teleurgesteld zijn, maar dat is minder erg dan een slecht blogbericht publiceren die je op het laatste moment hebt geschreven.
Voel je niet schuldig, neem een dagje vrij en schrijf weer een blogbericht zodra je de tijd en inspiratie hebt.
Heb jij een blogschema en weleens een dag gemist? Hoe voelde je je en wat gebeurde er?
11 reacties
Je doelt op mijn reactie van de 21ste, maar het gaat om een (langere) reactie daarna! Nou ja, ik merk het al, die is dus volledig in het niets verdwenen. Zal wel aan mij liggen en ook dát soort dingen heb je zeker op mijn leeftijd. Ik zie dat je alweer een nieuw artikel hebt gelanceerd en zal daar maar weer naar kijken. Zelf ben ik niet zo’n vlugge. Mijn blogs verschijnen om de twee weken. Te weinig frequent, ik weet het, maar ik heb domweg de tijd niet om de frequentie te verhogen naar een keer per week, laat staan twee keer per week zoals sommigen doen! Die hebben duidelijk niets anders te doen dan bloggen. Of ze slapen nooit. Ja, of ze hebben een broer die ze helpt. Anders kan ik het mij niet voorstellen. Ik heb ook van meet af aan een broer (zie bij mijn Contact) en al kun je het tegenovergestelde van hem verwachten als je hem ziet, hij voert geen moer uit hier. 🙂 Afijn, ik hoop dat mijn blogs voor twee tellen, dat compenseert dan de frequentie.
Ik doel op je reactie van de 21ste die 2 minuten voor je andere reactie op de 21ste is geplaatst over dat je de tekst kwijt was. Als er nog een reactie was dan weet ik helaas ook niet waar die gebleven is.
Ik ben er van overtuigd dat ook jij je blogfrequentie zou kunnen verhogen als je dit zou willen. Het gaat er ook om hoe je de tijd indeelt. Wanneer je veel blogs bezoekt en vaak (lange) reacties plaatst kost dit natuurlijk een hoop tijd. Wanneer je dit een weekje overslaat kun je in die tijd misschien weer een blogbericht maken 😉
Nu bedoel ik natuurlijk niet dat je niet meer welkom bent op mijn blog en geen reacties meer mag plaatsen haha. Maar het gaat er gewoon om hoe je je eigen tijd indeelt en waar de prioriteiten liggen.
Shut, zit ik hier een antwoord te typen, verstuur ik het, is de tekst foetsie als ik hem terug wil kijken! Heb je hiermee nu een nieuw probleem? Ik heb de tijd niet de boel nogmaals te verzinnen en hier te typen.
Er is geen probleem, je reactie kwam alleen gek genoeg niet door de spamfilter heen maar heb je er zojuist uitgevist.
Ik zal proberen te onthouden en te controleren of het klopt dat het op die leeftijd zo gaat 😉
Het hebben van een blog heeft maar zin als aan 3 voorwaarden is voldaan:
1) Je moet er als maker een hoop lol aan beleven.
2) Je lezer/volger moet een fijne leeservaring hebben op je blog.
3) Je moet als blogger een meerwaarde kunnen bieden aan je lezer (of er tenminste zelf heilig van overtuigd zijn dat jij dat kan bieden).
Alles is toegestaan om dat doel te bereiken. Dus ook een tijdje niet bloggen.
Mooi gesproken, hier heb ik niets aan toe te voegen en sluit ik mij volledig bij aan.
Op deze manier is het ook het makkelijkst om vol te houden.
Ik dacht al: Waar is dat ventje? Mag IK wel zeggen hè, gezien mijn leeftijd 🙂 Uit-rus-ten, zo’n jonge kerel! 😉
Ter zake. Ik zit in de best wel bijzondere situatie dat ik dertien blogs vooruit had liggen, waarvan ik er inmiddels zes publiceerde. (Zie op mijn site bij Blog) Te weten: een serie van vier over literaire uitgeverijen, een serie van negen(!) over literaire tijdschriften (inmiddels 1 en 2 op mijn site) en waarschijnlijk twee verhalen die als voorbeelden fungeren. En misschien nog een losse blog als een soort napraatje. Totaal zou dan 14 worden. Materiaal dat mij veertien, vijftien jaar geleden erg bezighield en dat ik allemaal keurig netjes bewaarde. ‘Wie wat bewaart die heeft wat,’ zei mijn op altijd. En wat in het vat zit, verzuurt niet. Het kost me nog wel veel tijd het in een vorm te gieten die mij bevalt voor mijn site.
Ik begon met eentje in de maand, wat natuurlijk slecht is, maar ik kwam er domweg niet toe vaker te bloggen. Als tekstbureau heb ik meer te doen dan bloggen, hoe belangrijk het ook is. Inmiddels doe ik er elke twee weken eentje, wat vast ook nog steeds slecht is, maar voor mijn doen al een hele vooruitgang. Verder, ik geef dat op mijn site aan, wil ik best bekijken of ik er eentje per week kan doen, maar dan moet ik eerst vast kunnen stellen dat er animo voor is. Dat zie ik niet alleen aan Reacties, die heb ik overigens nog steeds niet (normaal, ik zie prima blogs van anderen waarop na twee jaar, schande, nog steeds niet is gereageerd), dat zie ik in WordPress ook dankzij de plugin WordFench, dat er wel verkeer is naar mijn blogs. Maar, het is al met al schrijnend hoe weinig bezoekers, laat staan reacties, er komen op al het geploeter dat je ervoor over moest hebben om het te presenteren. Mijn laatste blog b.v. kostte mij meer dan de klok rond om het in de huidige vorm met plaatjes te krijgen! Aangezien het om een afrekening met een flink stuk uit mijn verleden is, heb ik het ervoor over. Wat ik indertijd niet kon, kan ik nu met een eigen platform wel, de hele handel opdienen. Met een lach en flinke scheuten ironie. Afijn, en ik kan heel makkelijk zeggen dat een keertje missen geen enkel probleem is. Nog wel, zal ik maar zeggen.
Tenslotte. Het maakt nogal een verschil of iemand als jij en ik, Michael een blog of artikel schrijven, of dat iemand alléén maar een blog heeft. Als je dan elke dag of om de andere dag zit te bloggen, valt dat te billijken.
Nou, mijn hartelijke groeten maar weer. En je ziet wel dat deze “oude heer” intussen NIET stil zit! 😉 Jeugd, neem daar een voorbeeld aan! 🙂
Ben Gidding
P.s.: Verbeterpunt voor je, Michael? Het zou handig zijn als je het zo verandert op je site dat wanneer jij of iemand op een artikel van je reageert, men daarvan melding krijg in Postvak IN. (Dan kan men zien dat er is gereageerd. Anders vergeten ze je, men heeft aan zovéél dingen te denken. En IK kan dan zien wanneer jij uitgerust ben en evt. reageren, ha ha ha!)
Voldoende rust is goed voor de gezondheid en ik zal in de overige tijd ook niet proberen stil te zitten maar door te gaan. 😉
Dat is een mooie luxe ja en wat is slecht… er zijn websites die populair zijn waar ook niet zo vaak iets nieuws verschijnt. Wel worden alle berichten erg hard gepromoot. Het begin van een blog is altijd zwaar, er staat nog niet veel content op de website en er komen nog niet veel bezoekers en reacties.
Dit komt niet omdat de eerste artikelen slecht zijn, maar mensen hebben je gewoon nog niet gevonden. Vaak zijn juist de eerste artikelen van goede kwaliteit omdat er volop inspiratie aanwezig is en het alle aandacht krijgt.
Dit artikel geldt inderdaad niet voor iedereen, er zit natuurlijk verschil tussen blogs zoals ik in mijn vorige reactie hierboven ook al aangaf.
Tot slot heb ik al een keer naar de mogelijkheden gekeken voor een comment plugin. Het nadeel was echter dat ik destijds geen plugin kon vinden waar de e-mail ontvanger zich weer kon uitschrijven voor de reacties. Op een gegeven moment breng je dus mensen tot last als er later nog een reactie zou komen. Wie weet is er nu wel een plugin die dit mogelijk maakt, ik zal er weer een keer naar kijken.
Bedankt weer voor je reactie.
P.s.: Is het zo lang geleden dat ik iets geplaatst heb dat je vergeten bent dat mijn naam Maikel is in plaats van Michael is? 😛 Het is je vergeven.
Kijk, dat doet nou de leeftijd! Wacht maar als jij zo oud bent als ik! Op jouw leeftijd was ik zo scherp van geheugen dat als ik even een zooi mieren over de stoep zag kruipen, ik ze een uur later nog zo voor de geest kon halen dat ik ze alsnog kon tellen, ha ha ha.
Je naam doet me trouwens denken aan een andere Maikel, ergens in de VS en van horen zeggen. Daar maakte zijn omgeving soms van: ‘Hello Maikel with the motorcycle.’ Dit zou mij nog wel eens kunnen helpen mij voortaan niet meer in je naam te vergissen. (Gnuif)
Nou ja, misschien vind je nu een mooie plugin en krijg ik je reacties in mijn mailbox. Dat helpt ook weer je naam beter onthouden, want dan zit er minder tijd tussen. Nu moet ik er toevallig net aan denken. Deze keer kwam het omdat ik daarnet in WordFence zat en zag dat er iemand van deze site naar de mijne klikte.
Hey Maikel,
Om eerlijk te zijn pas ik zelf (nog?) geen blogschema, alhoewel ik ook de “stelregel” ken dat periodiek en op vaste termijn bloggen erg goed is, of zelf belangrijk. Ik heb een keer een interview gelezen van Gonny v.d. Zwaag van iPhoneclub.nl waarbij het zelfs wordt genoemd als een “must have”. Bij hen komen echter reeds zoveel bezoekers, en bij hen staat het bloggen 100% centraal, dit in tegenstelling tot vele andere bedrijfsvormen waarbij het bloggen toch meer secundair is.
Je geeft in je artikel aan dat je zelf gebruik hebt gemaakt van “vooruit” bloggen, oftewel blogs schrijven en die periodiek geautomatiseerd te publiceren. Ik ben benieuwd naar je ervaringen daarbij; werkt dit lekker? Ik heb zelf altijd dat ik ook gelijk het resultaat van mijn inspanningen wil delen zodra het klaar is en ik het dan toch maar gelijk publiceer 🙂
-Gert-Jan
Voor grote blogs waarbij bloggen 100% centraal staat is het inderdaad een must have om door te blijven gaan en nieuwe dingen te plaatsen, de bezoekers verwachten ook telkens nieuwe dingen.
Het is op zich verder ook geen must om een blogschema te hebben als bloggen niet 100% centraal staat en je je ook op andere dingen richt. Wat voor jou werkt moet je gewoon blijven doen.
Vorig jaar publiceerde ik ook zo nu en dan een keertje in plaats van met enige ritme en regelmaat. Ik ben hier sinds dit jaar mee begonnen en heb de bezoekersaantallen er wel door zien stijgen. Dit komt natuurlijk ook omdat Google meer te indexeren heeft. 😉
Begin van dit jaar had ik ook direct een stel “backup” artikelen geschreven. Ik heb deze niet zo zeer gebruikt om alles van te voren automatisch in te stellen, maar voor als ik een keer geen tijd/zin had om een nieuw artikel te schrijven. Dit beviel mij prima aangezien ik me dan aan mijn blogschema kon houden ook als ik even geen tijd/zin had.
Moet wel zeggen dat ik vaak al eerder een artikel af heb dan ik het wil plaatsen en deze dan al dagen van te voren instel om te laten publiceren. Voorbeeld: Dit artikel stond samen met de mail naar mijn mailinglijst vrijdag al klaar. Dit geeft mij persoonlijk wat meer rust omdat ik weet dat alles “af” is.